Καλή Χρονιά

 

Όσοι αγαπιούνται, και νεκροί, ποτέ τους δεν πεθαίνουν. Γιάννης Ρίτσος: Επιτάφιος

 

ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΙΟΥΝΤΑΙ

VICTORIA HISLOP 

«Αθήνα, 1941. Στην κατοχική Ελλάδα, η δεκαπεντάχρονη Θέμις βλέπει την οικογένειά της να ταλανίζεται από βαθιές πολιτικές διαφορές. Και το χάσμα ανάμεσα σ’ αυτούς που αγαπά βαθαίνει, όσο η χώρα βυθίζεται στην ανέχεια. Καθώς η δυστυχία μεγαλώνει γύρω της, και φίλοι της χάνονται από την πείνα, η Θέμις μπαίνει στην Αντίσταση.
Στον Εμφύλιο που ακολουθεί μετά την Απελευθέρωση, η Θέμις θα ενταχθεί στον Δημοκρατικό Στρατό, όπου θα βιώσει τον έρωτα, το μίσος και τον παραλογισμό του αδελφοκτόνου πολέμου. Ύστερα, θα έρθει η εξορία, στη Μακρόνησο και στο Τρίκερι. Μια άλλη κρατούμενη θα σταθεί στο πλευρό της στις κακουχίες, και οι ζωές τους θα δεθούν με τρόπο απρόβλεπτο. Ώσπου, κάποια στιγμή, η Θέμις θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στα πιστεύω της και στη λαχτάρα της να ζήσει…
Χρόνια μετά, καθώς αναστοχάζεται το παρελθόν της, η Θέμις συνειδητοποιεί ότι το προσωπικό και το πολιτικό, η δική της περιπέτεια και η περιπέτεια της πατρίδας της είναι άρρηκτα δεμένα. Κι ότι μπορεί κάποιες πληγές να επουλώνονται, αλλά κάποιες άλλες γίνονται πιο βαθιές στο πέρασμα του χρόνου.
Η Βικτόρια Χίσλοπ υπογράφει ένα νέο συγκλονιστικό μυθιστόρημα, το οποίο διατρέχει τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας μέσα από την επική ιστορία μιας συνηθισμένης γυναίκας που αναγκάστηκε να ζήσει μια ασυνήθιστη ζωή.»

 

Η βρετανίδα συγγραφέας VICTORIA HISLOP εγκαινιάζει τη συνεργασία της με τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ με το νέο της βιβλίο «Όσοι αγαπιούνται», επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά όχι μόνο το συγγραφικό της ταλέντο, αλλά και την αγάπη της για την Ελλάδα.

Ένα βιβλίο για το οποίο είναι φανερό ότι η Hislop αφιέρωσε πολύ χρόνο, διαπράττοντας μια ενδελεχή έρευνα, προκειμένου να συλλέξει το υλικό το οποίο ήταν απαραίτητο για τη συγγραφή του έργου. Θεματογραφία δύσκολη αφού το ιστορικό υπόβαθρο του βιβλίου αναφέρεται στην ακανθώδη για την Ελλάδα εποχή του εμφυλίου πολέμου. Πιθανόν, δίκοπο μαχαίρι. Και αυτό γιατί από όποια πλευρά κι αν το εξετάσεις πιθανόν να κοπείς. Όμως για την Hislop δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Η εμπεριστατωμένη έρευνα και η σοβαρή και αξιέπαινη αντιμετώπιση αυτού του κομματιού της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας από την συγγραφέα, εμφανής. Η Hislop καταφέρνει να ρίξει φως στο γιατί φτάσαμε στον εμφύλιο με τα ολέθρια για την πατρίδα μας αποτελέσματα.

Ξεκινώντας από το 1930, η συγγραφέας μας δείχνει πώς μπήκαν οι βάσεις του εμφυλίου πολέμου. Χρησιμοποιώντας μια ελληνική οικογένεια για παράδειγμα αποδεικνύει πόσο εύκολο πράγμα είναι ο πολιτικός φανατισμός να οδηγήσει αδέλφια σε αντίπαλα στρατόπεδα. Κι εδώ, ο Θανάσης, ο Πάνος, η Μαργαρίτα και η Θέμις είναι τα αδέλφια που θα χωρίσει η πολιτική αντιπαλότητα. Κεντρική ηρωίδα – αντιηρωίδα—η Θέμις. Η μικρότερη από τα αδέλφια κι αυτό δεν είναι τυχαία επιλογή. Η Θέμιδα ως μικρότερη δεν έχει την τόλμη να πάρει μέρος στις συζητήσεις μεταξύ των μεγαλυτέρων με τις πολιτικές διαφορές. Όμως καταγράφει και αποκρυσταλλώνει την δική της άποψη που δεν είναι άλλη από την πίστη στην ελευθερία και στα ίσα δικαιώματα για όλους. Αυτό ακριβώς πιστεύει και ο αδελφός της, ο Πάνος. Η Θέμιδα παρουσιάζεται από την συγγραφέα ως μια γυναίκα με δύναμη ψυχής και την οδηγεί στα βουνά στην αντίσταση, στερώντας ζωές για να μπορέσει στη συνέχεια να φέρει νέες σε έναν καλύτερο κόσμο, κάνοντάς την να δίνει έναν αγώνα για τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Η ιστορία αρχίζει από το σήμερα όταν η ηλικιωμένη Θέμιδα έχει διοργανώσει ένα πάρτι γενεθλίων με καλεσμένα τα εγγόνια της. Κατά τη διάρκεια της γιορτής η Θέμις ακούει τα παράπονα των παιδιών για την κρίση που μαστίζει την χώρα μας. Έτσι η Θέμις αποφασίζει να τους διηγηθεί την ιστορία της. Ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο σε καιρούς μα και ανθρώπους δύσκολους. Κυρίως σε μια εποχή που η χώρα ήταν διχασμένη ακόμα και πριν από τη ναζιστική κατοχή. Ένα ταξίδι μέσω του οποίου τα εγγόνια της θα μάθουν άγνωστες πτυχές και μυστικά της ζωής της που αφορούν και τους ίδιους. Μια συνηθισμένη οικογένεια με ένα κορίτσι που το ταξίδι της προς την ενηλικίωση είναι καταστροφικό αφού η ασυνήθιστη ζωή της την έκανε να βιώσει απώλειες αγαπημένων προσώπων, μια δύσκολη ζωή με διχασμούς και ρίξεις σχέσεων και να επιβιώσει μέσα από τα τραγικά γεγονότα μιας ταραγμένης εποχής. Η πείνα της κατοχής τον χειμώνα του ΄41-΄42, η γερμανική κατοχή, τα Δεκεμβριανά του ΄44, οι μαζικές δολοφονίες στον εμφύλιο, οι αρπαγές παιδιών, τα βασανιστήρια, η δίωξη των ανθρώπων με αριστερά φρονήματα, η εξορία, η Μακρόνησος. Και κυρίως η εποχή, ένας ολόκληρος λαός δοκιμάστηκε και οδηγήθηκε, εξ αιτίας της ακραίας πολιτικής κατάστασης της χώρας, σε έναν σπαρακτικά αδελφοκτόνο διχασμό.

Ενδιαφέρουσα πλοκή και ανθρώπινη συγκινητική ιστορία. Η συγγραφέας πλέκει με μεγάλη επιδεξιότητα τα ιστορικά γεγονότα με την μυθοπλασία και το αποτέλεσμα εκπληκτικό. Η στρωτή γραφή και οι έντονες και παραστατικές εικόνες που δίνει η Hislop συγκλονιστικές. Ο τίτλος του έργου είναι δηλωτικός και είναι παρμένος από τον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου, ενώ η επιλογή του εξωφύλλου εκπληκτική. Ένα παράθυρο από το κτίριο της Μακρονήσου με ένα πουλί να πετά προς την ελευθερία.

Η Hislop δημιούργησε ένα ιστορικοκοινωνικό μυθιστόρημα, κοσμώντας μια επική ιστορία που αξίζει να διαβαστεί από όλους, ανεξάρτητα από προσωπικές απόψεις, αφού σε έναν εμφύλιο πόλεμο όλοι είναι χαμένοι.
Γιατί το βιβλίο απευθύνεται σε όλους όσοι αγαπιούνται…

Βιργινία Αυγερινού

Όταν ο Ισιγκούρο συνάντησε τον Κάφκα...

 

ΟΙ ΑΠΑΡΗΓΟΡΗΤΟΙ   

ISHIGURO KAZUO (NOBEL 2017)

Αυτή είναι σαν τη μουσική.
Μια παρηγοριά.
Μια υπέροχη παρηγοριά.
Δε ζητάω άλλο τώρα. Μια παρηγοριά
Ο Ράιντερ, ένας διάσημος πιανίστας, φτάνει σε μια πόλη της κεντρικής Ευρώπης την οποία δεν μπορεί ν' αναγνωρίσει, για να δώσει μια συναυλία την οποία δεν μπορεί να θυμηθεί πότε τη συμφώνησε. Καθώς όμως περιπλανιέται σε ένα σκηνικό πότε απόκοσμο και πότε κωμικό -αλλά πάντοτε παράξενα ρευστό, σαν σε όνειρο-, αργά αλλά σταθερά συνειδητοποιεί πως αυτή είναι η σημαντικότερη εμφάνιση της ζωής του.
Οι απαρηγόρητοι είναι ταυτόχρονα ένα καθηλωτικό ψυχολογικό μυστήριο, μια δηκτική σάτιρα της λατρείας των τεχνών, αλλά και μια διεισδυτική σπουδή στον χαρακτήρα ενός ανθρώπου του οποίου η δημόσια ζωή ξέφυγε εντελώς από τον έλεγχό του. Κυρίως, ωστόσο, είναι άλλη μια αριστοτεχνικά γραμμή από τον βραβευμένο με Νομπέλ Καζούο Ισιγκούρο, παράξενη, ανησυχαστική, που πάλλεται από τις απηχήσεις του πνεύματος και της ανθρωπιάς του. 

Διαβάστε μια κριτική:

Το 1995 κυκλοφορεί “Οι Απαρηγόρητοι“. Η πιο φιλόδοξη και πειραματική δουλειά του Καζούο Ισιγκούρο.
Πρόκειται για την ιστορία ενός φημισμένου πιανίστα που καταφτάνει σε μια μικρή πόλη της κεντρικής Ευρώπης όχι να δώσει ένα κονσέρτο το οποίο όλοι περιμένουν με ανυπομονησία, αλλά για να δώσει μια ομιλία σχετικά με τη φύση των ζητημάτων που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι.
Το βιβλίο αρχίζει με την άφιξη του Ράιντερ στο ξενοδοχείο και τις “προετοιμασίες” για την μεθεπόμενη μέρα της ομιλίας. Όμως, σταδιακά, το ρεαλιστικό πλαίσιο της αφήγησης αρχίζει να ανατρέπεται και ο χώρος μεταβάλλεται σε ένα ονειρικό και κλειστοφοβικό τοπίο. Οι άνθρωποι που περιβάλλουν τον πιανίστα φέρονται να έχουν στενή σχέση μαζί του. Ο γκρουμ του ξενοδοχείου τού μιλάει για την κόρη του που όμως είναι η σύζυγος του Ράιντερ και με την οποία δεν διατηρεί καλές σχέσεις. Στους δρόμους της Παλιάς Πόλης ο Ράιντερ συναντάει “τυχαία” παλιούς συμμαθητές του από τα κολλεγιακά χρόνια οι οποίοι αναλαμβάνουν να του θυμίσουν την προηγούμενη ζωή του σαν ο ίδιος ο Ράιντερ να μη μπορεί να την ανακαλέσει. Ο χώρος και ο χρόνος του βιβλίου ταυτίζονται στο παρόν και στο παρελθόν μέσα από την διαταραγμένη μνήμη του ήρωα.

O άγγλος πιανίστας δεν επισκέπτεται μια ιδανική περιοχή αλλά έναν Καφκικό τόπο. Ο Ράιντερ δύσκολα θα βρει παρηγοριά στην ευρωπαϊκή πόλη. Η περιπλάνησή του στην πόλη και στις κοσμικές εκδηλώσεις καταντάει ένας εφιάλτης, ένα αγχώδες όνειρο. Παντού εμπόδια. Παντού όλοι τού ζητάνε κάτι και αυτός δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις τους. Δε μπορεί να εκπληρώσει καμία τους επιθυμία. Όμως ούτε και αυτός φαίνεται να επιθυμεί κάτι. Τα συναισθήματά του ασφυκτιούν, όπως και οι χώροι όπου περιφέρεται. Λαβυρινθώδες ξενοδοχείο, θαλαμίσκοι, στενά δωμάτια, απότομες σκάλες, πορτάκια που οδηγούν σε αδιέξοδα, τείχη και σωληνώσεις, στενοσόκκακα, σκοτεινά δάση. Όμως και οι σχέσεις των ανθρώπων είναι το ίδιο ασφυκτικές.
Στα όνειρα του κυρίου Ράιντερ οι απαρηγόρητοι είναι πολλοί. Είναι οι άνθρωποι, είναι και η ίδια η πόλη. Μια πόλη άγνωστη , νευρωτική, ασυνάρτητη, σχεδόν καφκική, στην καρδιά της Κεντρικής Ευρώπης, που δεν μαθαίνουμε ποτέ το όνομά της και που φαίνεται πως έχει «ζωντανέψει» στο υποσυνείδητο του ήρωα για να φιλοξενήσει αυτόν και τα πρόσωπα γύρω του.

Ο ήρωας του Ισιγκούρο παρατηρεί και αντιμετωπίζει τον έξω κόσμο προσπαθώντας να τοποθετηθεί μέσα σε αυτόν και να ανασυγκροτήσει τη ζωή του αφομοιώνοντας το παρελθόν του.
Το βιβλίο αυτό μας δείχνει την διαταραγμένη προσωπική ζωή των μεγάλων καλλιτεχνών που δεν καταφέρνει να ισορροπήσει ποτέ. Ο χρόνος που αφιερώνουν στην Τέχνη έρχεται σε ρήξη με τον χρόνο που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να κρατήσει μια οικογένεια, γονείς και φίλους.
Ο πιανίστας Ράιντερ, στο τέλος του “Οι Απαρηγόρητου”, μέσα στο τραμ της Παλιάς Πόλης, ξεσπάει σε κλάματα αναζητώντας την παρέα ενός τυχαίου επιβάτη. Μαζεύει τα απομεινάρια της ψυχής του…
Ο Ράιντερ σχεδόν ποτέ δεν ξέρει που πηγαίνει , αλλά δίπλα του περνούν όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο .Η υποκρισία μιας κοινωνίας, τα εργασιακά δικαιώματα των φτωχών, η αυστηρή κριτική γονιών που καταπιέζουν τα παιδιά τους , η Τέχνη και οι παράγοντες που την πλαισιώνουν, η μοναξιά που φέρνει η καταξίωση κ.α.

 

«Οι Απαρηγόρητοι” είναι ένα δαιδαλώδες και πολυσήμαντο μυθιστόρημα που παραπέμπει στον Τζόις, στον Μπόρχες, στον Καλβίνο και στον “Ανθρωπο χωρίς ιδιότητες” του Μούζιλ. Αυτωνών το μύθο και την συνείδηση αγωνιά να προσεγγίσει ο Ισιγκούρο γράφοντας ένα μυθιστόρημα για τον άνθρωπο του εικοστού αιώνα, τον άνθρωπο χωρίς παρηγοριά…
Το μυθιστόρημα αυτό είναι φανερά γραμμένο από έναν δεξιοτέχνη. Είναι από εκείνα τα βιβλία που σε ρουφάνε στην πλοκή τους, ενεργοποιούν την ταύτιση, δεν μπορείς εύκολα να τα αποχωριστείς. Όμως όταν τα τελειώσεις, δεν νιώθεις πως τελείωσαν, συνεχίζει η ιστορία να δουλεύει μέσα σου, δεν διάβασες κάτι κενό, χωρίς νόημα.
Αφήγηση ειρωνική και απελπιστική.
Ένα βιβλίο εκκεντρικό, ανοιχτό σε πολλαπλές ερμηνείες.
Διαβάστε το.

Κώστας Τραχανάς

Και άλλη μία:

http://anagnosi.blogspot.com/2022/02/blog-post_24.html

 

Στις διακοπές των Χριστουγέννων έχουμε ελεύθερο χρόνο για να διαβάσουμε βιβλία

 

ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΣ

 ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΔΟΥ-ΠΟΘΟΥ ΜΑΡΙΑ

Το βιβλίο «Σπίτι μου της Μικρασίας» είναι μια ποιητική προσέγγιση στο Σπίτι-Σύμβολο, μια αναφορά στις πηγές και στις ρίζες της γης εκείνης που έγινε η πατρίδα του αίματος. Η συγγραφέας ανήκει στη δεύτερη γενιά των προσφύγων, που δεν έχει δικές της μνήμες. Το βιβλίο αυτό δείχνει πώς πέρασε ο πόνος της προσφυγιάς στα βιώματα των παιδιών τους.

Είπε η Συγγραφέας:
«Προσωπικά, δεν δέχομαι την έκφραση «χαμένη πατρίδα», παρά μόνο «αλύτρωτη». Και λέω, ίσως να είναι μια άμυνα αυτό. Μια αντίσταση στη λήθη. Γιατί η γη της Μικρασίας, γη της Ιωνίας, δεν είναι μόνον η πατρίδα των προσφύγων, του πατέρα μου ή του πάππου μου.
Στη γη εκείνη γεννήθηκαν τα μεγάλα οράματα των Ιώνων φιλοσόφων, εκείνων των μεγάλων οραματιστών, που μέχρι σήμερα, και για πάντα, θα καταυγάζουν την πνευματική μοίρα του κόσμου.
Η γη εκείνη είναι το βάθος του ελληνικού χρόνου, το βάθος και η αρχή της ελληνικής σκέψης. Και μ΄ αυτή την έννοια, δεν είναι μόνον η πηγή και η ρίζα, δεν είναι μόνον ο πόνος και το αίμα του πόνου. Είναι η πιο βαθιά ουσία του πνεύματος, που παραμένει στον αιώνα ελληνικό. Γιατί η ψυχή και το πνεύμα, η βίωση του Λόγου ως κοσμικής έκφρασης, δεν εκπορθούνται, που σημαίνει δεν εκπατρίζονται».

 

https://www.mixanitouxronou.gr/anazitise-to-spiti-ton-progonon-tou-stin-mikrasia-ke-tis-lires-pou-ekripse-o-pappous-tou-ston-xerizomo-pos-ton-ipodechtikan-i-nei-eniki-sta-alatsata-ke-i-sigkinisi-brosta-sto-nikokirio-pou-den-iche/

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

MAALOUF AMIN

Ο συγγραφέας της Σαμαρκάνδης ρίχνεται σε μια οδύσσεια με σκοπό να αναστήσει τη μοίρα της «φυλής» Μααλούφ, που, ξεκινώντας από το Λίβανο, θα διασκορπιστεί σαν μελίσσι σ’ όλο τον κόσμο. Σ΄ αυτή την περιπέτεια που διαρκεί πάνω από έναν αιώνα, ο συγγραφέας συγκαλεί τους νεκρούς, τους ζωντανούς, τους προγόνους, τα φαντάσματα. Εξερευνά το θρύλο τους. Τους παρακολουθεί μέσ’ από τις τελευταίες αναλαμπές της οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Παρατηρεί αυτή τη διασπορά των μυστικιστών, των μασόνων, των καθηγητών, των εμπόρων, των πολύγλωσσων και κοσμοπολιτών ονειροπόλων. Γνωρίζει πως το καυτό αίμα τους χτυπάει στις φλέβες του.
Γνωρίζει πως και η δική του πορεία θα ήταν μάταιη αν δεν έμενε κι ο ίδιος, με το γράψιμο και τα συναισθήματα, πιστός σ’ αυτή τη ταραγμένη γενεαλογία.
"Το Χρονικό μιας οικογένειας" είναι πράγματι μια μεγαλειώδης αναγνώριση χρέους. Αλλά και μια μεγάλη και ευγενής προσευχή. Ένας ύμνος αγάπης για μια οικογένεια που παραμένει η μοναχική πατρίδα αυτού του εξόριστου συγγραφέα.

9η συνάντηση

 

Η λέσχη ανάγνωσης προτείνει βιβλία για τους μικρούς και τους νεαρούς φίλους της

ΠΩΣ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ

ΟΙ ΒΙΒΛΙΟΝΑΥΤΕΣ (ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ)

ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ ΘΟΔΩΡΗΣ

Είναι η τελευταία μέρα των διακοπών αλλά ο Ωρίωνας βρίσκεται τρεις μήνες κλεισμένος στο σπίτι. Δεν έχει βγει καθόλου έξω. Δεν τον ενδιαφέρει τίποτα. Του λείπει ο μπαμπάς του. Όμως όταν χρειαστεί να σώσει τον καλύτερό του φίλο, τον σκύλο του τον Γουφ που τον έχουν απαγάγει εξωγήινοι, θα ταξιδέψει ακόμα και στο ηλιακό σύστημα του Σείριου και θα τα βάλει με έναν ολόκληρο διαπλανητικό στρατό. Όλα αυτά, χρησιμοποιώντας τη διαβιβλιακή τεχνολογία του Mark 5I, ίσως του πιο αδέξιου ρομπότ στον γαλαξία, που εξαιτίας ενός λάθους του, ταξιδεύουν μέσα από γνωστά βιβλία, έρχονται αντιμέτωποι με τέρατα, συμμαχούν με ήρωες του παρελθόντος και προσπαθούν να σώσουν όχι μόνο τον Γουφ, αλλά έναν ολόκληρο πλανήτη που δέχεται επίθεση.
Ένα πρωτότυπο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας γεμάτο δράση και χιούμορ, που ξεχειλίζει από αγάπη για τα βιβλία, τα ζώα και το διάστημα. 

https://bookpress.gr/kritikes/biblia-gia-paidia-efibous/14556-pos-na-taksidepseis-sto-diastima-xoris-na-vgeis-apo-to-spiti-sou-tou-thodori-tsekoyra

https://www.kidscloud.gr/?p=21224 

Ο ΓΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΣΩΖΕ ΒΙΒΛΙΑ   

NATSUKAWA SOSUKE

Ο παππούς μου έλεγε κάθε τρεις και λίγο: Τα βιβλία διαθέτουν τρομερή δύναμη. Αλλά ποια είναι αυτή η δύναμη στ' αλήθεια;
Το μικρό παλαιοβιβλιοπωλείο του παππού του με τις τεράστιες στοίβες από βιβλία που φτάνουν ως το ταβάνι είναι το ιδανικό καταφύγιο για τον εσωστρεφή έφηβο Ριντάρο Νατσούκι. Εκεί περνά ευτυχισμένες στιγμές διαβάζοντας ό,τι του αρέσει.
Όμως ο παππούς πεθαίνει ένα βράδυ στον ύπνο του και ο Ριντάρο απομένει συντετριμμένος και μόνος. Το παλαιοβιβλιοπωλείο όπως όλα δείχνουν θα πρέπει να κλείσει. Τότε κάνει την εμφάνισή του ο Τίγρης, ένας μυστήριος τιγρέ γάτος που μιλάει και έχει μια αποστολή: να σώζει βιβλία. Χρειάζεται ωστόσο τη συνδρομή ενός αληθινού βιβλιόφιλου για να την πραγματοποιήσει, και έτσι ζητά από τον Ριντάρο να τον βοηθήσει.
Το παράξενο αυτό ζευγάρι, το αγόρι και ο γάτος, θα ζήσει τρεις μαγικές περιπέτειες ελευθερώνοντας τα βιβλία από ανθρώπους που τα φυλακίζουν, τα κακομεταχειρίζονται ή προδίδουν το πνεύμα τους.
Την τελευταία διάσωση όμως στην απίθανη διαδρομή τους, η οποία θα τον φέρει αντιμέτωπο με τον ίδιο του τον εαυτό, ο Ριντάρο θα πρέπει να την αναλάβει μόνος του...

 

«Ο γάτος που έσωζε βιβλία» του Σοσούκε Νατσουκάουα - Μια ιστορία από την Ιαπωνία στο πνεύμα των Χριστουγέννων

 

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Ο γάτος που έσωζε βιβλία είναι ένα βιβλίο μέσα στο οποίο κατοικεί ολοζώντανο το Πνεύμα των Χριστουγέννων. Αναφέρομαι στο Πνεύμα των Χριστουγέννων, αν και το βιβλίο διαδραματίζεται στην Ιαπωνία και ούτε Άγιος Βασίλης ούτε ελαφάκια ή ξωτικά συναντάμε στις σελίδες του. Συναντάμε βέβαια έναν γάτο που μιλάει μάγκικα όπως και πολλά άλλα μαγικά και παράξενα.

Στην αρχή όμως υπάρχει μόνο η δυσβάσταχτη, η εντελώς ακατανόητη απώλεια. Κι ένας μαθητής, ένας έφηβος, που έχει περιπέσει σε κατάσταση Χικικομόρι, όπως λένε οι Ιάπωνες τον άνθρωπο που αποφασίζει να ζήσει σιωπηλός και απομακρυσμένος από τους άλλους.

Περνώντας από τη μαγική πύλη στο βάθος του βιβλιοπωλείου, οι ήρωες βρίσκονται σε έναν φανταστικό κόσμο, όπου όμως καλούνται να αντιμετωπίσουν απολύτως αληθινά προβλήματα.

Στο κέντρο του σύμπαντος τούτου του ευσύνοπτου βιβλίου βρίσκεται ένα πολύ ξεχωριστό παλαιοβιβλιοπωλείο. Εκεί περνούσε ο Ριντάρο το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του, μαζί με τον πολυαγαπημένο παππού του, τον βιβλιοπώλη. Πατέρα δεν έχει γνωρίσει, ενώ μικρός έχασε και τη μητέρα του. Πλέον, στον κόσμο δεν έχει παρά μόνο τα βιβλία του, και μια μακρινή θεία που εμφανίστηκε στη κηδεία του παππού του και θέλει να τον πάρει να ζήσει μαζί της. Κοντά του βρίσκεται και η Σάγιο, η παιδική φίλη του, που του φέρνει καθημερινά τις σημειώσεις από τα σχολικά μαθήματα, καθώς όλο και περισσότερο απομονώνεται από τους ανθρώπους. Κάπου τότε, σαν από μηχανής θεός, εμφανίζεται ένας τροφαντός κανελί γάτος εντελώς ιδιόρρυθμος. Καταρχάς, είναι ένας γάτος που μιλάει, κι είναι μάλιστα αρκετά θρασύς και τζαναμπέτης. Αυτοαποκαλείται Τίγρης ο τιγρέ, και του λέει κάτι εντελώς τρελό. Ότι χρειάζεται τη βοήθειά του για να σώσουν μαζί χιλιάδες βιβλία που κινδυνεύουν. Από τι, άραγε; Από ποιον;

Στις σελίδες του βιβλίου ακολουθούμε τον γάτο με τις μαγικές ιδιότητες και διαπιστώνουμε ότι τίποτε δεν εξηγείται, τίποτε δεν ερμηνεύεται. Τα πράγματα απλώς συμβαίνουν, και οι ήρωες, σαν έτοιμοι από καιρό για το θαύμα, τα ακολουθούν. Περνώντας από τη μαγική πύλη στο βάθος του βιβλιοπωλείου, οι ήρωες βρίσκονται σε έναν φανταστικό κόσμο, όπου όμως καλούνται να αντιμετωπίσουν απολύτως αληθινά προβλήματα.

Η μηχανή της αφήγησης δουλεύει σαν ελβετικό ρολόι, ενώ στο τέλος καταφέρνει να καθυποτάξει και να υπερβεί τον κατά τόπους διδακτισμό του.

Όλα τα προβλήματα ξεκινούν από το πώς συμπεριφέρονται διάφοροι τύποι ανθρώπων ή εκπρόσωποι θεσμών στα βιβλία, αλλά στο βάθος έχουν να κάνουν με βαθύτερα φιλοσοφικά ζητήματα που ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο. Η φιλαυτία μας, η αδημονία μας, η ρηχότητα στη σχέση μας με τους άλλους, είναι μερικά από αυτά. Τα θέλουμε όλα, και τα θέλουμε τώρα.

O Sosuke Natsukawa είναι Ιάπωνας γιατρός και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην περιφέρεια της Οσάκα το 1978. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Shinshu και ασκεί την ιατρική σε νοσοκομείο του Ναγκάνο. Το πρώτο του έργο με τίτλο Kamisama no Karute εκδόθηκε το 2009, έλαβε πλήθος διακρίσεων (μεταξύ των οποίων και το σημαντικό Shogakukan Fiction Prize) και πούλησε περισσότερα από 3 εκ. αντίτυπα στην Ιαπωνία. Το βιβλίο του «Ο γάτος που έσωζε βιβλία» γνώρισε ανάλογη επιτυχία, ενώ μεταφράζεται σε περισσότερες από 26 χώρες σε όλο τον κόσμο.

Ο Γάτος που έσωζε βιβλία είναι ένα ευσύνοπτο μυθιστόρημα, γραμμένο με τον τρόπο του παραμυθιού, που σέβεται τους χρυσούς κανόνες της κλασικής δραματουργίας. Η μηχανή της αφήγησης δουλεύει σαν ελβετικό ρολόι, ενώ στο τέλος καταφέρνει να καθυποτάξει και να υπερβεί τον κατά τόπους διδακτισμό του.

Σε αυτή την παρουσίαση αποκρύπτω σκόπιμα ορισμένα κομβικά σημεία του βιβλίου, ανατροπές και εκπλήξεις, γιατί όπως καλά γνωρίζουμε αυτές είναι λιχουδιές που αρέσκεται κανείς να απολαμβάνει κατά μόνας – και σίγουρα όχι ήδη μασημένες.

Το ρεζουμέ, ότι «Τα βιβλία μπορούν να μας διδάξουν πώς να νοιαζόμαστε τους άλλους» είναι το βαθύτερο μήνυμα των περιπετειών του Ριντάρο, που όχι τυχαία λαμβάνουν χώρα με χιόνι και παραμονές Χριστουγέννων.

Ο Γάτος που έσωζε βιβλία, ένα βιβλιοφιλικό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους αναγνώστες, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, σε χυμώδη μετάφραση του Αύγουστου Κορτώ.

YOLO: Ζεις μονάχα μια φορά

 Τέκου Ιφιγένεια

Προσωπική άποψη: Αγγελίνα Παπαθανασίου

Το βιβλίο Yolo – Ζεις μονάχα μια φορά είναι το δεύτερο βιβλίο της συγγραφέως Ιφιγένειας Τέκου που απευθύνεται σε εφηβικό-νεανικό κοινό, αλλά μπορεί κάλλιστα να διαβαστεί και από ενήλικες. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

Η συγγραφέας καταφέρνει με μοναδικό τρόπο να διεισδύσει στην ψυχοσύνθεση των εφήβων σε τέτοιο βαθμό, που υπάρχει η αίσθηση ότι η ίδια η συγγραφέας του βιβλίου είναι ένας έφηβος.

Νιώθω σαν να βρίσκομαι σε στάση αναμονής, κλεισμένος σε ένα δωμάτιο ούτε σκοτεινό μα ούτε φωτεινό, όπου περιμένω κάποιον να με εκτοξεύσει με τον γιγάντιο δείκτη του στη ζωή. Κι έπειτα μπαίνει στη μέση η λογική- συμβαίνει καμιά φορά- κι αντιλαμβάνομαι πως δεν έχει νόημα να προσδοκώ κάτι που έχει ξεκινήσει πριν από καιρό, πριν από δεκάξι χρόνια για την ακρίβεια. ΣΚΑΤΑ!

Να! Είδες τι παθαίνω όταν συναντιέμαι με τον πατέρα μου και τα λέμε πατέρας- γιος εξαντλώντας την «εύκολη συζήτηση» -έτσι την αποκαλώ- στο πρώτο μισάωρο. Πως τα πάω στο σχολείο, αν συνεχίζω με την μπάντα ή το διαλύσαμε, τι κάνουν οι φίλοι μου, αν η μάνα μου είναι καλά -απομεινάρι τρυφερότητας από τότε που ήταν μαζί-, αν βρήκα γκόμενα.

Οι ήρωες του βιβλίου, αντιμετωπίζουν διάφορες δυσκολίες και προβλήματα. Η Αλεξάνδρα, η Εριφύλη, ο Ορέστης, ο Χρήστος,  είναι παιδιά που συναντάμε καθημερινά στο δρόμο, στο σχολείο, στη γειτονιά. Βιώνουν με το δικό τους τρόπο τα προβλήματα που έχουν παρουσιαστεί στη ζωή τους, αλλά δεν σταματούν να ονειρεύονται και να ελπίζουν. Δημιουργούν το συγκρότημα Yolo που τους αλλάζει τα όσα ήξεραν για τη φιλία, την αγάπη, την ελπίδα.

ΜΠΟΡΕΙ Ο ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ;

Η Ιφιγένεια Τέκου, καταπιάνεται με δύσκολα θέματα (απώλεια γονέα, αναπηρία, απώλεια αδελφού, διαζύγιο, ανεργία) αλλά τα χειρίζεται με εξαιρετικό τρόπο. Αποφεύγει την εύκολη συγκίνηση των αναγνωστών, τον διδακτισμό, ενώ η πρωτοπρόσωπη αφήγηση δίνει μια δυναμική στο βιβλίο. Η ίδια το χαρακτηρίζει το πλέον αισιόδοξο πόνημά της. Η ζωή είναι μικρή, ας τη χαρούμε στο έπακρο! Ας τιμάμε τον χρόνο που μας δόθηκε, παλεύοντας να τον κάνουμε όσο γίνεται πιο όμορφο.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΙΖΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙΣΜΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Ξέρουμε ότι οι έφηβοι δε διαβάζουν πολύ. Έλλειψη χρόνου, διάθεσης. Οι λόγοι είναι πολλοί. Το  YOLO  είναι ένα βιβλίο που μιλάει τη γλώσσα των εφήβων, αγγίζει την ψυχή τους. Είμαι σίγουρη ότι όσοι το διαβάσουν, θα το αγαπήσουν και θα βιώσουν έντονα συναισθήματα.

Περίληψη: Η δεκαεξάχρονη Αλεξάνδρα ήθελε από μικρή να γίνει μπαλαρίνα, όμως η μοίρα ανέτρεψε όλα τα όνειρά της με τρόπο τραγικό.  

Η Εριφύλη υποφέρει από αϋπνίες, γουστάρει τη γαλλική κουλτούρα, γουστάρει να τραγουδάει, να ξεδίνει στην πυγμαχία, να βλέπει τα αστέρια με το τηλεσκόπιό της. 

Ο Ορέστης κουβαλάει τα δικά του βάρη, από τα οποία βρίσκει διέξοδο στα φιλαράκια, στο μουσικό γκρουπάκι που έχει φτιάξει μαζί τους και στα όνειρα που μοιράζεται με την Εριφύλη. 

Ο Χρήστος είναι μέλος των Υοlo. Παίζει ντραμς παλεύοντας να ξεχάσει την οικονομική κρίση που έχει χτυπήσει την οικογένειά του, αλλά και να αποδείξει στην Αλεξάνδρα ότι είναι κάτι περισσότερο από ένα «πράσινο μαλλί» και ότι τη θέλει ακριβώς όπως είναι. 

Δε σταματάνε να κάνουν όνειρα και μπαίνουν στη μάχη κάθε φορά που η ζωή τούς προκαλεί με ό,τι πολεμοφόδια τους βρίσκονται… ΤΟΥΣ ΚΟΛΛΗΤΟΥΣ, ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ, ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΑΔΑ ΤΟΥΣ, γιατί ξέρουν πως ζεις μονάχα μια φορά, κι ας έλεγε άλλα ο Τζέιμς Μποντ στην ταινία του!

Δείτε κι αυτό:

https://www.youtube.com/watch?v=NBMo1W0qeTo

Η λέσχη ανάγνωσης διάβασε και προτείνει

ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΠΕΘΑΙΝΑΝ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ

 ΚΑΨΗΣ Π. ΓΙΑΝΝΗΣ

Δυο αδερφοποιτοί, ο Αλέξης και ο Χασάν, βλέπουν τους δρόμους τους να τους φέρνουν σε αντίπαλα μετερίζια. Και δίνουν υπόσχεση όποιος σκοτώσει τον άλλον να του κλείσει τα μάτια. Δυο ερωτευμένα παιδιά σπαράζουν από την απελπισία όταν η κοπέλα αναγκάζεται να τουρκέψει. Κι ο Μουσταφά, ο Τουρκοκρητικός που δεν έχει ξεχάσει την τσικουδιά και τις μαντινάδες, ρίχνεται με το μαχαίρι του στους τσέτες για να σώσει την Αγγελικούλα κραυγάζοντας «Μουσουλμάνος είμαι, μπρε, μα την Παναγιά. . .». Ο θάνατος τη λυτρώνει, όταν αμέτρητες νεαρές παρθένες βιάζονται μέσα στις εκκλησίες. Όλη η τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής μέσα από τις ζωές απλών ανθρώπων, Ελλήνων και Τούρκων, τα μίση, τα πάθη και τις συμφορές τους. Και ένα συναρπαστικό ντοκουμέντο: ο Κεμάλ παρακολουθεί αδιάφορος την πυρκαγιά της Σμύρνης, πίνοντας ρακή συντροφιά με την ερωμένη του. Κι όταν ο Ισμέτ Ινουνού του ζητά να στείλει στο στρατοδικείο τον Νουρεντίν, τον Νέρωνα της Σμύρνης, διατάζει. . . να ρίξουν την ευθύνη στους Έλληνες.

Δείτε και το βίντεο:

https://www.youtube.com/watch?v=PpwCwGNgdVw 

Η ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ ΤΟΥ ΧΕΜΙΝΓΟΥΕΙ   

PALIN MICHAEL

Ο Μάρτιν Σπρόουλ είναι ένας δειλός ταχυδρομικός υπάλληλος με σεμνά όνειρα και ακόμα πιο σεμνή ζωή. Έχει όμως ένα κρυφό πάθος: λατρεύει τον Χέμινγουεϊ και οτιδήποτε έχει σχέση με αυτόν. Όταν θα δει το όνειρό του, να γίνει διευθυντής του τοπικού ταχυδρομείου, να χάνεται, ο Μάρτιν βρίσκεται μπροστά σ' ένα δίλημμα: ή να δεχτεί στωϊκά τη μοίρα του όπως πάντα ή να εξεγερθεί και να πολεμήσει γι' αυτά που πιστεύει, όπως θα έκανε ο διάσημος συγγραφέας και ήρωάς του. Αστείο, εμπνευσμένο, συγκινητικό και εξαιρετικά καλογραμμένο, το μυθιστόρημα αυτό του Μάικλ Πάλιν έχει κάτι από την τρέλα των Μόντυ Πάιθονς και την πληθωρικότητα των έργων του Χέμινγουεϊ. 

8η συνάντηση

 

Δεκέμβριος, η λέσχη ανάγνωσης προτείνει το βιβλίο του μήνα

 

Η λέσχη ανάγνωσης προτείνει το βιβλίο του μήνα

ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ   

POOLEY CLARE

Όλοι λένε ψέματα για τη ζωή τους. Τι θα γινόταν όμως αν μοιραζόσουν την αλήθεια;
Αυτό αναρωτιέται ο Τζούλιαν Τζεσόπ, ένας εκκεντρικός ζωγράφος. Αποφασίζει να καταγράψει την αλήθεια για τη ζωή του σε ένα πράσινο σημειωματάριο και να το αφήσει στο καφέ της Μόνικας. Κι όσο η ιστορία ξετυλίγεται, το σημειωματάριο, που ο Τζούλιαν το έχει ονομάσει "Πείραμα της Αυθεντικότητας", αλλάζει τις ζωές των ηρώων. Της Μόνικας, της πολυάσχολης ιδιοκτήτριας του καφέ, του Χάζαρντ, που είναι η ψυχή του πάρτι αλλά έχει πρόβλημα εθισμού, του έντιμου και καλόκαρδου Ράιλι, της Άλις, της νέας μαμάς που δηλώνει ινφλουένσερ και μοιάζει πανευτυχής, και της Λίζι, της εθελόντριας που φροντίζει για όλους.
Μέσα από αυτή την πρωτότυπη ανταλλαγή μυστικών οι ήρωες αποκαλύπτουν τις ενδόμυχες αλήθειες και επιθυμίες τους και μαθαίνουν πως η ειλικρίνεια δεν είναι τόσο τρομακτική όσο μοιάζει. Απεναντίας, μπορεί να οδηγήσει στην ευτυχία.
Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα με ξεχωριστούς χαρακτήρες, συγκίνηση και χιούμορ, άρωμα Λονδίνου και έντονη κινηματογραφική ατμόσφαιρα.

 

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Ένα νοσταλγικό, αισιόδοξο βιβλίο. Μια όμορφη και αποκαλυπτική ιστορία αυτογνωσίας.
Publishers Weekly

Το πράσινο σημειωματάριο είναι γεμάτο αλήθειες ζωής, αστείο, αιχμηρό και απόλυτα αισιόδοξο. Το απόλαυσα πραγματικά.
Fanny Blake, συγγραφέας

Ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα εδώ και πολύ καιρό. Πρωτότυπο και συναρπαστικό. Θα μου μείνει αξέχαστο.
Sarah Morgan, συγγραφέας

Μια συγκινητική ιστορία για την αγάπη, την απώλεια και την ανθρώπινη φύση. Το πρώτο μυθιστόρημα της Pooley είναι ένα τρομερά αισιόδοξο και ευχάριστο ανάγνωσμα.
Annabel Abbs, συγγραφέας

Δείτε κι αυτό:

https://youtu.be/QB8iiJMyzcE

Από το μπλογκ με τον αφοπλιστικά ειλικρινή τίτλο Mummy was a secret drinker στο αυτοβιογραφικό βιβλίο «The Sober Diaries: How one woman stopped drinking and started living» και από κει στο μυθιστόρημα «Το πράσινο σημειωματάριο»: αυτή είναι η μέχρι τώρα συγγραφική πορεία της Clare Pooley, η οποία κατάφερε, μετά την επίπονη προσπάθειά της για απεξάρτηση από το αλκοόλ, να στραφεί με επιτυχία στη συγγραφή.

Με μια φαινομενικά τέλεια, ινσταγκραμικού τύπου ζωή, καριέρα στον χώρο της διαφήμισης και μια όμορφη οικογένεια, ο κόσμος της άρχισε να καταρρέει όταν προσπάθησε να συνδυάσει τη δουλειά με την ανατροφή των παιδιών της. Τελικά παραιτήθηκε για να αφοσιωθεί στην οικογένειά της, αλλά κατέληξε καταθλιπτική και αλκοολική. Η ίδια αναφέρει πως ένας τυχαίος συνδυασμός στοιχείων της προσωπικής της ζωής κατά τη διάρκεια μιας καθημερινής δραστηριότητας την έκανε να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματός της και να παραδεχτεί κάτι που μέχρι τότε απλώς την προβλημάτιζε: «Είμαι αλκοολική». 

Διατηρώντας τη συνήθεια που είχε από μικρή να κρατάει ημερολόγιο, ξεκίνησε το μπλογκ Mummy was a secret drinker, γράφοντας, με ψευδώνυμο στην αρχή, ιστορίες από τα έργα και τις ημέρες της ως αλκοολικής, γεγονός που την έφερε σε επαφή με πολλούς ανθρώπους οι οποίοι είχαν επίσης κάποιου είδους εθισμό. Το γράψιμο ήταν η θεραπεία της και η αίσθηση της κοινότητας που άρχισε να αναπτύσσεται ανάμεσα σε όλους εκείνους που μοιράζονταν τις ιστορίες της τη βοήθησε να απομακρυνθεί από το αλκοόλ και να στραφεί στη συγγραφή βιβλίων. Όπως έχει πει και η ίδια σε συνέντευξή της, «δεν μπορώ να διαχωρίσω το fiction από το non fiction, ποτέ δεν θα μπορούσα να γράψω μυθιστόρημα αν δεν κρατούσα ημερολόγιο».

Η αποκάλυψη της πραγματικής της ταυτότητας ως συντάκτριας του μπλογκ ενίσχυσε την προσπάθειά της για απεξάρτηση και την πεποίθησή της ότι η αλήθεια και η ειλικρίνεια είναι δυνάμεις απελευθερωτικές. Έτσι, πέρασε στη συγγραφή του βιβλίου «The Sober Diaries: How one woman stopped drinking and started living», όπου καταγράφει έναν χρόνο από τη ζωή της, κατά τη διάρκεια του οποίου προσπαθεί να κόψει το ποτό, αλλά ανακαλύπτει ότι πάσχει από καρκίνο του μαστού.

Το επόμενο βήμα ήταν το «Πράσινο σημειωματάριο», στο οποίο λίγο πολύ συνοψίζει και εξελίσσει όσα της δίδαξαν η περιπέτειά της και η αλλαγή κατεύθυνσης στη ζωή της. Η βασική ιδέα για τη συγγραφή του ήταν η εξής: «Όλοι λένε ψέματα για τη ζωή τους. Τι θα γινόταν όμως αν μοιραζόσουν την αλήθεια;». Αυτό γράφει ο Τζούλιαν Τζεσόπ, ένας εκκεντρικός ζωγράφος εβδομήντα εννέα ετών, μαζί με την αλήθεια για τη δική του ζωή, στο ανοιχτοπράσινο τετράδιο με τον τίτλο «Το Πείραμα της Αυθεντικότητας» που αφήνει στο καφέ της Μόνικα.

Εκείνη ζει μια ζωή που δεν την ικανοποιεί και, διαβάζοντας την ιστορία του, αποφασίζει να βρει έναν τρόπο ώστε να βγάλει τον άντρα από τη μοναξιά του. Παράλληλα, προσθέτει την ιστορία της στο τετράδιο και το αφήνει σε κάποιο τυχαίο σημείο. Εκεί το βρίσκει ο Χάζαρντ, που είναι εθισμένος στα ναρκωτικά, από τα οποία δεν μπορεί να απαλλαγεί ακόμη. Παρ’ όλα αυτά, αποφασίζει να βοηθήσει τη Μόνικα να βρει την ευτυχία. Τελικά, το τετράδιο αλλάζει διαδοχικά χέρια, μεταμορφώνοντας τη ζωή έξι ανθρώπων. 

Πρόκειται για ένα σύγχρονο, σπονδυλωτό θα μπορούσαμε να πούμε, μυθιστόρημα, στις σελίδες του οποίου αποκαλύπτονται οι ενδόμυχες αλήθειες και οι επιθυμίες των ηρώων του. Οι άνθρωποι αυτοί θα έρθουν κοντά και θα δέσουν τις ζωές τους με έναν τρόπο που θα τους αλλάξει για πάντα. Ένα βιβλίο για την αυθεντική και αληθινή ζωή, για την πραγματική αξία της ανθρώπινης επαφής, που αποδεικνύει ότι τα απλά πράγματα είναι εκείνα που έχουν σημασία. Συγκίνηση, χιούμορ, άρωμα Λονδίνου και κινηματογραφική

αύρα που θυμίζει κάτι από τις ταινίες «Love actually» και «Αμελί» 

Ένα έργο που θα λατρέψουν όλοι, ένα βιβλίο αισιόδοξο, που αντιμετωπίζει με συμπόνια τους ήρωες και είναι σίγουρο ότι μπορεί να «μιλήσει» σε όλους. 

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ 30.7.2021 | 18:59

7η συνάντηση